Videoinstalación, 3 canles de vídeo, vídeo HD, 4 min, 12 s / 3 min / 2 min, 40 s

Videoinstalación de tres canles que forma parte do proxecto de fotografía e vídeo Xeometría de ecos. Serie non narrativa que, mediante a paisaxe, reflexiona sobre a representación do baleiro e o tempo no espazo, simbolizados pola cor branca. As paisaxes baleiradas e esvaecidas, como alegoría do engano sensorial e metáfora de fraxilidade, un estudo dos límites da materia, o ausente, o invisible, a non-forma, o inintelixible, o misterio. O branco preséntase como o neutro, a non-cor. Así se establece unha incógnita. Tanto o branco coma o negro son cores estáticas, pero, ao contrario do negro, o branco é o nacemento e o negro é a morte. Hai unha influencia da pintura tradicional oriental, na que o baleiro é un elemento fundamental na súa filosofía á hora de concibir a realidade. O baleiro enlaza o mundo visible co mundo invisible, posúe unha función activa, constitúe unha entidade vivente, encarna a lei dinámica do real. Suscita a transformación interna e xera o movemento circular, xa que non se conforma con reproducir o aspecto externo das cousas, busca discernir as súas liñas internas e fixar as relacións ocultas que manteñen entre si.