Rosa Cobo Bedía

Profesora da Universidade da Coruña e escritora feminista

É profesora titular de Socioloxía na Universidade da Coruña (UDC) e presidenta da Rede Académica Internacional de Estudos sobre Prostitución e Pornografía, así como directora de Atlánticas. Revista Internacional de Estudios Feministas, da UDC.

Dirixe a oitava edición do curso Historia da Teoría Feminista na UDC. O seu último libro publicado é Pornografía. El placer del poder (Edicións B, Barcelona, 2020). Entre os seus libros destacan La prostitución en el corazón del capitalismo (Los Libros de la Catarata, 2017), Hacia una nueva política sexual (Los Libros de la Catarata, 2011), Fundamentos del patriarcado moderno. Jean Jacques Rousseau (Cátedra, 1996), Educar en la ciudadanía. Perspectivas feministas (Los Libros de la Catarata, 2008), Interculturalidad, feminismo y educación (Los Libros de la Catarata, 2006) y Las mujeres españolas: lo privado y lo público (CIS, 1992).
Dirixiu un proxecto nacional sobre prostitución e políticas públicas financiado polo Instituto da Muller e impartiu cursos e conferencias sobre teoría feminista en España e en moitos países de América Latina.

Recibiu o premio Carmen de Burgos, outorgado pola Universidade de Málaga, por un artigo publicado en 1997.
En 2017 recibiu tamén, na súa quinta edición, o Premio á Igualdade Ernestina Otero, concedido polo Consello Municipal da Muller e polo Concello de Vigo.

Tamén foi galardoada en 2017 co Premio do Club de las 25 pola súa defensa da perspectiva feminista na vida académica e pública e en 2018 co premio Comadre de Oro pola Tertulia Feminista Les Comadres, en Asturias.

En 2020 concedéuselle o premio 8 de Març pola Xarxa de Dones de la Marina Alta e o 25 de novembro dese mesmo ano outorgóuselle o recoñecemento ao pensamento feminista pola Delegación do Goberno contra a Violencia de Xénero

Soledad Murillo de la Vega

Profesora de Socioloxía da Universidade de Salamanca

É doutora en Socioloxía pola Universidade Complutense de Madrid e profesora titular do Departamento de Socioloxía e Comunicación na Facultade de Ciencias Sociais da Universidade de Salamanca, onde, en 1998, creou o primeiro Seminario de Estudos de Xénero.

A súa tese de doutoramento versou sobre o tempo das mulleres, o que deu lugar a un libro: El mito de la vida privada: de la entrega al tiempo propio, no que diferencia o tempo doméstico do tempo dedicado a unha mesma.
Traballou en igualdade desde 1981, cando realizou a súa tese sobre a saúde mental das mulleres mentres facía prácticas no Hospital Psiquiátrico Gregorio Marañón de Madrid; nela destaca a falta de recoñecemento no espazo doméstico por parte de quen se pasa o día valorando todas as capacidades de quen conviven con elas.

De 2004 a 2008 foi secretaria xeral de Políticas de Igualdade do Ministerio de Traballo e Asuntos Sociais de España, que foi o primeiro cargo político en materia de Igualdade sen outras competencias ligadas á familia, mocidade ou benestar social. Desde o citado cargo participou activamente na Lei 1/2004, de 28 de decembro, de medidas de protección integral contra a violencia de xénero, e na Lei 3/2007, de 22 de marzo, para a igualdade efectiva de mulleres e homes.

De 2009 a 2013 participou no Comité para a Eliminación da Discriminación contra a Muller de Nacións Unidas (CEDAW, polas súas siglas en inglés), cuxo labor é examinar as políticas de igualdade dos estados ou, na súa falta, como xustifican estes a súa inexistencia, ou se impulsan estas políticas.

Asesorou comunidades autónomas no deseño de plans de igualdade e nas fórmulas de participación das mulleres nas axendas políticas, e participou na formación de cargos públicos.

De xuño de 2018 a xaneiro de 2020 volveu ao Goberno, esta vez co cargo de secretaria de Estado de Igualdade dependente do Ministerio da Presidencia.

Beatriz Gimeno Reinoso

Exdirectora do Instituto das Mulleres

Licenciada en Filoloxía Semítica pola Universidade Complutense de Madrid, a súa traxectoria profesional sempre estivo ligada ao activismo social, feminista, pola diversidade sexual e polos dereitos das persoas con discapacidade.

Presidiu a Federación Estatal de Lesbianas, Gais, Transexuais e Bisexuais durante o período no que se aprobaron o matrimonio igualitario e a lei de identidade de xénero.

Nas eleccións autonómicas de Madrid de 2015 concorreu como número 4 nas listas de Podemos  e logrou un escano como deputada ao Parlamento de Madrid.

Dous anos máis tarde liderou, á beira de Miguel Urbán, a lista de anticapitalistas para as primarias de Podemos.

O 13 de xaneiro de 2020 Gimeno foi nomeada directora do Instituto da Muller. Dimitiu en marzo de 2021 para integrarse na lista electoral de Podemos ás eleccións autonómicas de 2021.

Como ela mesma afirma, cando non milita en nada dedica o seu tempo a escribir novelas, relatos, ensaios e poemarios. Publicou centos de artigos en xornais e revistas especializadas, españolas e estranxeiras.

Izaskun Landaida Larizgoitia

Directora xeral de Emakunde-Instituto Vasco da Muller

Máster de Axente de Igualdade pola Universidade de Valencia e graduada social pola Universidade do País Vasco, é directora xeral de Emakunde-Instituto Vasco da Muller desde xaneiro de 2013.

Foi integrante da executiva da Asociación de Municipios Vascos (EUDEL, polas súas siglas en vasco), e responsable política da súa área de Igualdade desde 2007-2013, período no cal se puxeron en marcha proxectos coma "Basqueskola", a rede de mulleres políticas de ámbito local. Tamén nesta época foi membro do Observatorio de Violencia de Xénero da Deputación Foral de Bizkaia.

De 2001 a 2007 desenvolveu diferentes labores técnicos de elaboración, desenvolvemento e coordinación de proxectos con mulleres rurais e diversas entidades relacionadas coa igualdade e co ámbito rural, coma a Asociación de Mulleres e Familias de Ámbito Rural LANDA XXI.

Foi alcaldesa de Ugao-Miraballes de 2007 a 2013 e previamente, de 1995 a 2007, concelleira de Acción Social e tenenta de alcalde.

Nuria Varela Menéndez

Directora Xeral de Igualdade do Principado de Asturias

Licenciada en Ciencias da Información pola Universidade Complutense de Madrid, máster en Estudos Interdisciplinares de Xénero, e máster en Xénero e Políticas de Igualdade entre Mulleres e Homes, en 2017 doutorouse cum laude coa tese La violencia de género en contextos de pareja, en el Estado español, a través del discurso de las víctimas.

A súa carreira profesional desenvolveuse como reporteira nos semanarios Panorama, Interviú e Tiempo (1989-2008), onde se especializou en conflitos bélicos e crises de persoas refuxiadas. Así, cubriu a guerra de Bosnia (1992-1995), o sitio de Saraievo (1992-1993), a guerra de Iraq (2003), os feminicidios en Ciudad Juárez (2005-2006-2007), a Revolución laranxa en Ucraína (2004), a matanza de Acteal en Chiapas (México, 1998), o Afganistán dos talibáns (1996), e o golpe de estado en Rusia (1993). Tamén traballou a fondo a realidade dos campos de persoas refuxiadas: da poboación Palestina en Xordania (2003), das e dos refuxiados afgáns en Paquistán (1996), da poboación bosníaca en Croacia (1993) e a vida nos campamentos de persoas refuxiadas saharauís (1998).

Foi profesora asociada da Facultade de Ciencias da Información da Universidade Complutense, docente en programas universitarios de posgrao en Comunicación, Políticas de Igualdade, Historia da Teoría Feminista e Violencia de Xénero, e colaboradora honorífica do Instituto Universitario de Investigacións Feministas da Universidade Complutense.

É autora dos libros Íbamos a ser reinas. Mentiras y complicidades que sustentan la violencia contra las mujeres (2002), Feminismo para principiantes (2005), La voz ignorada. Ana Orantes y el fin de la impunidad (2012), Cansadas. Una reacción feminista frente a la nueva misoginia (2017), Feminismo para principiantes ilustrado (2018), Feminismo 4.0 La cuarta ola (2019); do estudo Violencia de género en hijas e hijos de maltratadores. La perpetuación de la violencia (2020); e dos libros colectivos Wollstonecraft. Hijas del horizonte (2015) e El atlas de las mujeres en el mundo. Las luchas históricas y los desafíos actuales del feminismo (2019).

No ámbito institucional, foi a primeira directora de Gabinete do Ministerio de Igualdade en 2008. En setembro de 2019 nomeárona directora xeral de Igualdade do Goberno do Principado de Asturias.

M.ª Eva Istúriz García

Directora xerente do Instituto Navarro para a Igualdade/Nafarroako Berdintasunerako Institutua

Ocupa o cargo de directora xerente do Instituto Navarro para a Igualdade/Nafarroako Berdintasunerako Institutua (NAI/NBI) do Departamento de Presidencia, Igualdade, Función Pública e Interiores. Licenciada en Xeografía e Historia pola Universidade de Zaragoza en 1988, cursou o máster en Axente de Igualdade de Oportunidades da Universidade de Valencia en 2021, e exerce como tal desde o ano 2002.

Ata o ano 2008 exerceu de consultora de igualdade na empresa Aecuo, que fundou en 2003, e asistiu nesta materia a distintos municipios navarros, así como a outras entidades tanto públicas coma privadas da Comunidade Foral, incluído o Instituto Navarro para a Igualdade.

A partir dese ano desenvolve a súa actividade profesional no Concello de Ansoain como técnica de Igualdade municipal, compaxinando o seu labor con outros proxectos independentes.

Tamén colaborou como docente no título de Experta/o en Xénero da Universidade Pública de Navarra desde o ano 2011 e no de Educación para o Desenvolvemento desde 2015. En 2017 colaborou como docente no curso da Universidade da Rioxa, Unha Mirada Social e Xurídica sobre a Violencia de Xénero, e no curso de verán, Novos Retos en Materia de Igualdade Laboral tras Dez Anos de Aprobación da LOI, da Universidade Pública de Navarra. En 2018 participou como docente no curso de verán Mulleres e Deporte: Subvertendo Desigualdades de Xénero, da Universidade Pública de Navarra.

Está especializada en políticas públicas de igualdade cun enfoque feminista, así como na integración da igualdade de oportunidades dentro de proxectos de desenvolvemento sustentable e Axendas Locais 21.

Pertence á Asociación Profesional de Axentes de Igualdade de Navarra (APAIONA- NABALE), da que é presidenta desde 2012. Esta asociación profesional está integrada na Federación Estatal de Axentes de Igualdade (FEPAIO). Tamén pertence á Asociación Mulleres Entre Culturas de Berriozar, organización cuxa finalidade é traballar pola interculturalidade e a igualdade entre mulleres e homes, e da Asociación para o Fomento dos Territorios Sostibles (TESOS).

Nuria Parlón

Alcaldesa de Santa Coloma de Gramenet (Barcelona)

Naceu en Santa Coloma de Gramenet en 1974. Licenciouse en 1996 en Ciencias Políticas pola Universidade Autónoma de Barcelona e conta con estudos de doutoramento e mestría en Políticas Sociais na Universidade Pompeu Fabra (2000).

Funcionaria do Concello de Santa Coloma de Gramenet, en calidade de técnica superior do Gabinete de Análise e Planificación da Área de Servizos á Persoa, actualmente atópase en situación de servizos especiais.

A alcaldesa de Santa Coloma de Gramenet forma parte do Goberno municipal polo Partido Socialista de Cataluña (PSC) desde 2007. Antes de acceder á Alcaldía foi responsable do relatorio de Mocidade, Solidariedade e Cooperación e tenenta de alcalde da Área de Servizos á Persoa. Foi elixida alcaldesa o 17 de novembro de 2009.

Desde decembro de 2012 ata xuño de 2015 foi deputada no Parlamento de Cataluña, como portavoz da Comisión de control da actuación da Corporación Catalá de Medios Audiovisuais (CCMA) do Parlamento de Cataluña.

Desde setembro de 2015 ata xullo de 2019 foi vicepresidenta quinta na Deputación de Barcelona, e, posteriormente, foi elixida vicepresidenta cuarta e delegada para as políticas de participación e para o desenvolvemento da Axenda 2030 e dos ODS.

Actualmente é vicepresidenta do Fondo Catalán para o Desenvolvemento e presidenta da Confederación Estatal de Fondos de Cooperación Internacional (CONFOCOS). Tamén é membro da Comisión de Cooperación para o Desenvolvemento e da Comisión Interterritorial de Cooperación Internacional para o Desenvolvemento da Federación Española de Municipios e Provincias (FEMP).

Coliderou a Rede de Municipios Libres de Trata e Explotación Sexual desde a súa fundación, en 2016 e actualmente é a presidenta de The Suffragettes de Santa Coloma de Gramenet, entidade feminista radical.

Silvia Buavent Vallejo

Activista feminista, politóloga e experta en políticas públicas en materia de igualdade e violencia de xénero. Exdirectora do Instituto da Muller

Licenciada en Ciencias Políticas e da Administración pola Universidade Complutense de Madrid.

Experta universitaria en Malos Tratos. A Violencia de Xénero, unha Visión Xurídica, Sociolóxica e Psicolóxica pola UNED.
Experta universitaria en Axentes de Igualdade de Oportunidades para as Mulleres: Accións Positivas no Marco da Cooperación pola UNED.

Máster en Liderado, Comunicación e Dirección de Organizacións pola Universidade Rei Xoán Carlos.

Desde o ámbito político, municipal e estatal, todo o seu traballo estivo ligado ao feminismo, ás políticas públicas en materia de igualdade de oportunidades entre mulleres e homes e á loita contra as violencias que se exercen contra as mulleres.

Traballou como técnica de Igualdade na Concellería de Igualdade do Concello de Fuenlabrada (Madrid) desde febreiro de 2008 ata xuño de 2011.

De marzo de 2010 a xuño de 2011 foi técnica de Igualdade da Concellería de Igualdade do Concello de Fuenlabrada e, posteriormente, concelleira de Igualdade do Concello de Fuenlabrada (Madrid), onde puxo en marcha a Escola de Pensamento Feminista Clara Campoamor, que se converteu nun espazo referente de formación, encontro, debate e participación das feministas de todo o país.

Desde xuño de 2018 ata marzo de 2019 foi a directora do Instituto da Muller e para a Igualdade de Oportunidades a nivel estatal (hoxe Instituto da Muller), de cuxo posto cesou ao presentarse ao Senado nas eleccións xerais de maio de 2019.

Desde setembro de 2019 é asesora no Congreso dos Deputados e o Senado, nas comisións de Dereitos da Infancia e da Adolescencia, e de Seguimento e Avaliación dos Acordos do Pacto de Estado contra a Violencia de Xénero e Igualdade.

Sandra González Álvarez

Alcaldesa de Tomiño

Licenciada en Ciencias Políticas e da Administración Pública pola Universidade de Santiago de Compostela. Especializada en Estudos da Administración Pública.

Conta no seu haber co Executive MBA da Escola de Negocios de Afundación (IESIDE) e co máster en Desenvolvemento Local e Comarcal da Universidade de Santiago de Compostela.

Desde o ano 2007 é alcaldesa do Concello de Tomiño; este é o seu cuarto mandato. Ademais, desde 2007 é presidenta do Grupo de Desenvolvemento Rural MAIV-Baixo Miño, entidade adscrita á Axencia Galega de Desenvolvemento Rural da Xunta de Galicia.

Marta Giráldez Barral

Alcaldesa de Meis

Ademais de alcaldesa de Meis, tamén preside a Mancomunidade do Salnés.

Licenciouse en Dereito en 2000, conta cun máster da Escola Superior de Práctica Xurídica e é mediadora familiar.

Desde 2007 é concelleira na oposición no Concello de Meis, ata que en 2019 chega á Alcaldía, a primeira vez que se produce un cambio político neste concello en democracia e tamén a primeira vez que goberna unha muller. Ese mesmo ano noméana presidenta da Mancomunidade do Salnés (formada por nove municipios), tamén presidida por unha muller por primeira vez.

Emelina Fernández Soriano

Profesora titular de Comunicación Audiovisual e expresidenta do Consello Audiovisual de Andalucía

Licenciada en Dereito, doutora en Comunicación Audiovisual e profesora titular da Facultade de Ciencias da Comunicación da Universidade de Málaga no Departamento de Comunicación Audiovisual, foi presidenta do Consello Audiovisual de Andalucía desde marzo de 2011 ata xullo de 2019.

De 2004 a 2011 foi senadora pola provincia de Málaga e membro da Comisión Constitucional, viceportavoz da Comisión Mixta Congreso-Senado de Control da Radio Televisión Pública Española (RTVE) e portavoz no Senado de todos os asuntos relacionados coa comunicación.

Relatora da Lei de creación da nova Corporación de RTVE, da Lei da publicidade institucional, da Lei de financiamento da TV pública e da Lei xeral de comunicación audiovisual, desde 1987 ata 1994 foi, ademais, membro e portavoz do Consello de Administración da Radio Televisión Pública de Andalucía (RTVA).

Entre 1984 e 1987 foi designada delegada de Cultura da Junta de Andalucía en Málaga.

É autora de varios libros e publicacións sobre as industrias culturais, comunicación e xénero, historia da RTVA coma Canal Sur, una televisión regional en Europa ou Identidades regionales y locales en la era de la comunicación transnacional.

Como experta en temas de contido audiovisual, participou en numerosos debates, impartiu conferencias e publicou artigos en diversos medios sobre esta materia.

Ana Bernal-Triviño

Profesora da Universidade Aberta de Cataluña e xornalista

Doutora e licenciada en Xornalismo e cun máster en Historia da Arte pola Universidade de Málaga (UMA), é profesora e investigadora na Universidade Aberta de Cataluña, xornalista e columnista en Público, El Periódico e colaboradora en La hora de la 1 en TVE.

Desde sempre se interesou en coñecer formas de comunicar máis próximas á sociedade, o que como doutora a levou a que as súas investigacións se centren no uso das redes sociais, no xornalismo móbil e na ética. Como xornalista centrouse en defender os dereitos humanos e, especialmente, os dereitos da muller.

Debido aos seus artigos en medios como La Marea, El Español ou SModa foi recoñecida como unha das xornalistas que máis contribuíu á revolución feminista. En 2017 expuxo no Congreso dos Deputados un informe sobre o tratamento mediático do caso Juana Rivas. Polo seu traballo a favor dos dereitos humanos e en defensa dos dereitos da muller recibiu o Premio Solidariedade do Instituto de Dereitos Humanos de Cataluña, o Premio La Buena Prensa, o Premio da Comunicación Non Sexista da Asociación de Mulleres Xornalistas de Cataluña, o Premio Caleta da Subdelegación do Goberno de Málaga, o Premio Farol do Instituto Andaluz da Muller e o Recoñecemento de Comunicación do Ministerio de Igualdade. Tamén participou na elaboración dos dereitos da muller para o Plan de dereitos humanos de Cataluña. Publicou Cómo informar e informarse sobre violencia machista e, o máis recente, No manipuléis el feminismo, una defensa contra los bulos machistas (Espasa). Foi unha das profesionais que participou achegando contexto de violencia de xénero no documental de Telecinco Rocío, contar la verdad para seguir viva.

María Xosé Porteiro García

Directora do Centro de Documentación en Igualdade e Feminismos do Consello da Cultura Galega

Xornalista e escritora afincada en Galicia, traballou en El Pueblo Gallego, La Voz de Vigo, Radio Popular, La Voz de Galicia, Tiempo e El País. Foi xefa de Prensa do Concello de Vigo, directora de INCOLSA, do Museo do Ferrocarril de Madrid e da Dirección de Comunicación da Fundación dos Ferrocarrís Española. Foi concelleira en Vigo, parlamentaria galega, deputada no Congreso dos Deputados, membro das Asembleas Parlamentarias do Consello de Europa e da Unión Europea Occidental e delegada de Galicia no exterior. Membro do Consello da Cultura Galega, onde dirixe o Centro de Documentación en Igualdade e Feminismos (CDIF), é adxunta á Valedora do Pobo. Ten a Encomenda ao Mérito Civil e os premios 1.º de Maio de CC. OO. de Vigo, á Solidariedade (2019) e o Premio Ernestina Otero (2020), concedido na cidade de Vigo polo seu labor e traxectoria feministas. Publicou obras de ensaio, biografía e ficción, das que destacan Covardes, un thriller coa trata e o tráfico de mulleres como fondo, e Sándalo, unha novela histórica onde recolle douscentos anos das historias colectivas entre Cuba e Galicia.

María Luisa Balaguer Callejón

Catedrática de Dereito Constitucional da Universidade de Málaga

É profesora de Dereito Constitucional nas facultades de Dereito e de Xornalismo da Universidade de Málaga.
Desde 1977 foi avogada en exercicio polo Ilustre Colexio de Avogados de Málaga, como letrada exercente ata 2003 e ata 2017 como letrada non exercente.

O 8 de marzo de 1999 obtivo a Cátedra de Dereito Constitucional da Universidade de Málaga.

Dirixiu a revista Artículo 14, una perspectiva de género, editada polo Instituto Andaluz da Muller en colaboración coa Universidade de Málaga desde 1990 ata 2005.

Dirixiu catro teses de doutoramento na área de Dereito Constitucional, sobre a garantía institucional da autonomía local, a moción de censura, a igualdade e a muller no dereito europeo e a cuestión de inconstitucionalidade.

En outubro de 2002 dirixiu as Xornadas de Dereito Parlamentario organizadas polo Parlamento de Andalucía en Málaga sobre a conmemoración do XX aniversario da aprobación do seu estatuto de autonomía; e en outubro de 2003 o Congreso Internacional de Dereito Constitucional, conmemorativo do XXV aniversario da promulgación da Constitución española, na Universidade de Málaga en colaboración coa Deputación Provincial.

Foi secretaria do Consello Asesor da Presidencia da Junta de Andalucía para a reforma do Estatuto de Autonomía de Andalucía, e conselleira permanente do Consello Consultivo de Andalucía desde maio de 2005 ata marzo de 2017, momento no que tomou posesión como maxistrada do Tribunal Constitucional do Estado Español a proposta do Senado.

M.ª Paz Filgueira Paz

Licenciada en Dereito pola Universidade de Santiago de Compostela, leva máis de vinte anos na carreira xudicial. Tras os seus primeiros destinos en Lalín, Ferrol e no Xulgado do Social de Santiago de Compostela, estivo nove anos destinada no Xulgado de Violencia Sobre a Muller exclusivo de Vigo.

É membro de Xuízas e Xuíces para a Democracia e coordinadora da Comisión de Violencia de Xénero na citada asociación e tamén da Comisión de Estudos Feministas do Consello da Cultura Galega.

Ademais de impartir xornadas relacionadas coa violencia de xénero e sobre temas de igualdade en xeral, colabora habitualmente coa Administración pública de Galicia para formar en materia de violencia e de igualdade tanto persoal funcionario como axentes de autoridade. Colabora con proxectos europeos sobre violencia sobre a muller e igualdade de trato.

María Durán Febrer

Directora do Instituto Balear da Muller

María Durán é unha xurista feminista española especializada en dereitos das mulleres. Desde 2019 é directora do Instituto Balear da Muller.

Tamén é profesora de práctica xurídica non discriminatoria nos seminarios organizados pola Asociación de Mulleres Xuristas Themis, asociación da que foi presidenta, e secretaria xeral de European Women Lawyers Association.

Participou na elaboración da primeira proposición de lei integral contra a violencia de xénero, na lei de interrupción voluntaria do embarazo e na redacción de borradores de leis de igualdade, contra a violencia de xénero e defensoría do pobo autonómicas.
O seu activismo centrouse na incorporación da perspectiva de xénero ao dereito.

Durante a súa intervención, abordará os seguintes temas:

Como incorporar a perspectiva de xénero ao exercicio do dereito, en especial á xudicatura
A xustiza sen perspectiva de xénero pode ter resultado inxusto
A recomendación xeral núm. 33 do CEDAW sobre o acceso das mulleres á xustiza
Os principais obstáculos na incorporación da perspectiva de xénero:

a) A subxectividade da ou do intérprete
b) A interpretación da norma
c) A valoración da proba
d) Tendencia da xudicatura a lexislar nas súas resolucións, en especial, na que crea xurisprudencia (exemplos: dereito de familia, dereito penal)

Propostas para incorporar a perspectiva de xénero na práctica forense

Marta Cárdaba Plaza

Xefa de servizo no Observatorio de Saúde das Mulleres

Graduada en Traballo Social pola Universidade Complutense de Madrid, conta cun máster en Estudos Interdisciplinares de Xénero da Universidade Rey Juan Carlos e é axente de Igualdade da UNED. Foi presidenta da Asociación de Mujeres Nosotras Mismas Chamberí, así como do Fórum de Política Feminista, asociación á que pertence na actualidade.

Activista feminista e pola defensa da sanidade pública, pertence ao Consello Xeral do Traballo Social 2018-2020 e á Federación de Asociacións para a Defensa da Sanidade Pública.

Actualmente traballa como xefa de servizo no Observatorio de Saúde das Mulleres do Ministerio de Sanidade.

Lidia Fernández Montes

Militante feminista e doutora en estudos interdisciplinares de xénero

Licenciada en Ciencias Políticas pola Universidade Complutense de Madrid e doutora en Estudos Interdisciplinares de Xénero pola Universidade Rei Xoán Carlos.

É membro do grupo de investigación de Alto Rendemento en Feminismo e Xénero da Universidade Rei Xoán Carlos e colaboradora externa do Instituto Universitario de Estudos de Xénero da Universidade Carlos III.

Tamén forma parte da Rede Académica Internacional de Estudos sobre Prostitución e Pornografía, do Foro de Política Feminista, da Plataforma 7N contra as Violencias Machistas e da Plataforma Sombra CEB.

No seu relatorio fará un diagnóstico da situación das mulleres e dos retos ante os próximos exames internacionais.

Lupe Ces Rioboo

Activista feminista

Mestra xubilada, cofundou, en 1986, Mulleres Nacionalistas Galegas. En 2000 representou a Galicia nas actividades desenvolvidas con motivo da Marcha Mundial das Mulleres na Organización de Nacións Unidas, no Banco Mundial e no Fondo Monetario Internacional. Colabora en varios medios de comunicación con artigos de opinión e desde 2006 mantén o blog Caranza free opiniom.

Concha García Vázquez

Portavoz da Plataforma do Feminismo Radical de Galicia

No ámbito profesional traballa como xestora no sector do transporte e da loxística. No que respecta ao activismo social, antes de constituírse a Plataforma do Feminismo Radical de Galicia, da que é portavoz, participou activamente nas plataformas TeoBus, en defensa do transporte público, e Somos Parte, a favor do ensino público laico.

De 2015 a 2019 foi concelleira de Mobilidade e Desenvolvemento Económico en Teo.